نقشه برداری

 نقشه‌برداران جوان: هنر و علم نقشه‌برداری نقشه‌برداری یا به عبارت ساده‌تر، اندازه‌گیری و نقشه‌کشی، یک شاخه مهم در علوم مهندسی و جغرافیاست. این علم در ایران با عناوین مختلفی نظیر مهندسی نقشه‌برداری (کارشناسی پیوسته)، مهندسی عمران-نقشه‌برداری (کارشناسی پیوسته) و مهندسی تکنولوژی نقشه‌برداری (ناپیوسته) تدریس می‌شود. نقشه‌برداری به جمع‌آوری، آماده‌سازی، ذخیره‌سازی، پردازش، مدیریت، تحلیل، تلفیق، بازیابی و انتقال داده‌های مکان مرجع می‌پردازد. در عملیات نقشه‌برداری، دو مرحله اصلی وجود دارد. ابتدا، در مرحله برداشت (یا اندازه‌گیری و محاسبه)، از وسایل و دستگاه‌های مدرن نظیر توتال استیشن‌ها، تئودولیت‌ها، جی‌پی‌اس و دستگاه‌های مشابه برای جمع‌آوری داده‌های لازم استفاده می‌شود. سپس در مرحله دوم، نتایج کار به صورت آنالوگ (نقشه، مقاطع طولی و عرضی و ...) یا رقومی (مثل جدول‌ها، مدل‌های رقمی زمین) ارائه می‌شوند. در نقشه‌برداری از فرضیه مسطح بودن زمین در مناطق کوچک استفاده می‌شود، به‌طوری که می‌توان زمین را به عنوان یک منطقه مسطح در نظر گرفت. این فرضیه تا زمانی که مساحت منطقه مورد نظر از چند صد کیلومتر مرب